به گزارش خبرنگار تابناک هرمزگان// در گفتگویی صمیمی سراغ مسعود دست پاک یکی از مدیران و معلمان مدارس استثنائی منطقه جناح رفتیم که امسال و پس از سالها کار و زندگی با کودکان دارای نیازهای ویژه به افتخار بازنشستگی نایل آمد.
از او پرسیدیم انگیزه شما از انتخاب رشته کودکان استثنایی چه بوده است؟ وی پاسخ می دهد: دلیل اصلی بنده برای انتخاب این رشته دانشگاهی، منحصر به فرد بودن و کم بودن نیروی متخصص این رشته در منطقه خودمان بود؛ گرچه آشنایی کمی با این رشته داشتم ولی هرگز از انتخاب آن ناراضی نیستم، بلکه بسیار خوشحالم که کار با این دسته دانش آموزان را انتخاب نمودم و ۲۵ سال از زندگی ام را در کنار این بهشتیان روی زمین سپری نموده ام.
از وی تفاوت مدیریت مدرسة استثنایی با معلمی در این حوزه را جویا شدیم. مسعود دست پاک می گوید: تفاوت مدیر با معلم مدارس استثنایی بودن پی بردن به عمق مشکلات این دانش آموزان چه از لحاظ جسمی و چه از لحاظ مسائل خاص فرهنگی و مادی خانوده هایشان می باشد که یک معلم بیشتر با خودِ کودک ارتباط عاطفی و نزدیک دارد و مدیر مدرسه استثنایی بیشتر می تواند خانواده و شرایط خاصشان را درک کرده و آنها را در مسیر تعلیم و تربیت دانش آموز کمک کند.
از این مدیر و معلم دلسوز میخواهیم خاطره ای از دوران کاری خود تعریف کند. او این حرفه را سراسر خاطره می داند و اظهار می دارد: از خاطرات فراموش نشدنی من در طول خدمت، اعزام دانش آموزان مدرسه استثنائی به مسابقات فوتسال در منطقه رودخانه بود که به عنوان سرپرست دانش آموزانم را همراهی می نمودم که این فعالیت، سختی و دشواری خاص خود را داشت ولی برایم همواره یک خاطره شیرین و به یادماندنی است که در آن مسابقات، یکی از دانش آموزانم برای تیم استان اعزامی به مسابقات کشوری انتخاب شد.
از وی پرسیدیم پس از ۲۵ سال معلمی و مدیریت در این حرفه آیا از فعالیت خود در این حوزه راضی است. این معلم سختکوش و بی ادعا در نهایت تواضع و شکرگزاری می گوید: پس از این همه سال احساس می کنم که خداوند به خاطرِ در کنار این کودکان بودنِ، تمام چیزهایی که در زندگی می خواستم را به من ارزانی فرموده است و از این بابت بسیار شادمان هستم و احساس آرامش می کنم.
از او درباره رابطه اش با اولیای دانش آموزان جویا شدیم. پاسخ می دهد: رابطه من با این کودکان و اولیای آنان همیشه یک رابطه عاطفی و نزدیک بوده است. مثلاً در طول چند سال مدیریتم هرگز مبلغی به عنوان پول کتاب و یا کمک به آموزشگاه از ایشان دریافت نکرده ام و سعی کرده ام کمک های غیرنقدی از قبیل نوشت افزار، کیف و کفش و اقلام غذایی را نیز برای همه این کودکان به ویژه خانواده های کم بضاعت با مراجعه به اشخاص نیک اندیش و رایزنی با سایر نهادها تهیه کنم تا گوشه ای از مشکلات آنان مرتفع گردد.
از وی می خواهیم یکی از موفقیت های ارزشمند خود را برایم بازگو کند. این معلم دلسوز و فرهیخته می گوید: یکی از مواردی که واقعاً برایم موفقیتی بزرگ بوده در طول دوران تدریسم اتفاق افتاد و آن این بود که در سال های قبل در یکی از کلاس ها دانش آموزی داشتم که به دلیل ترس و واهمه بسیار که از محیط خارج از خانه داشت نتوانسته بود تست غربالگری هوش را به درستی جواب دهد. به محض ورودم به کلاس گریه می کرد، با گذشت چند هفته توانستم با او رابطه برقرار کنم و با آموزش کتاب درسی متوجه شدم دارای بهره هوشی خوبی هست و از مدیر مدرسه و خانواده اش خواستم سال بعد در مدرسه عادی درس بخواند. آن دانش آموز در تمام پایه ها در مدارس عادی جزء دانش آموزان ممتاز بود تا اینکه خبر قبول شدنش در دانشگاه تربیت معلم را شنیدم و الآن همکار ما در مدارس عادی هست. اگر توفیق و همکاری خدا نبود و نمی توانستم هوش، توانائی و مشکلات خاص او را شناسائی و آن را مرتفع کنم، شاید هرگز وی به این جایگاه نمی رسید.
در پایان توصیه وی را جهت انتخاب این مسیر (معلم استثنایی) برای دیگر دانش آموزان می خواهیم. مسعود دست پاک می گوید: دانش آموزان و داوطلبانی که این رشته را انتخاب می کنند باید آن را به عنوانِ صرفاً یک شغل ندانند، بلکه کار با چنین کودکانی علاوه بر عشق و علاقه نیازمند صبر و تحمل سختی های خاصی است؛ در این حرفه با بچه های معصومی سر و کار داریم که در عین ناتوانی یا کم توانی در زمینه های گوناگون، بهشتیان روی زمین هستند و این خود بالاترین شیرینی این شغل است.