به گزارش تابناک از قزوین؛ امروزه از اعتیاد به عنوان یکی از اصلی ترین معضلات اجتماعی در کشورهای در حال توسعه یاد می شود. معضلی که نه تنها بخش قابل توجهی از سرمایه های هر کشوری را نابود می کند بلکه به سرمایه اصلی کشورها که همان سرمایه انسانی است نیز ضعف، بی ارادگی، درماندگی و بیماری را تزریق می کند.
سوء مصرف مواد در ایران
سابقه آشنایی بشر با خشخاش به حدود هفت هزار سال قبل بازمی گردد. وجود
لوحه های گلی باستانی از تمدن های آن زمان موید این امر است.همچنین استفاده غذایی
و دارویی از انواع مواد مخدر در چین و هند و کشورهای دیگر در چند هزار سال پیش نیز
مورد تایید قرار گرفته است.
در ایران نیز حسن صباح مریدانی را برای از پا در آوردن دشمنان به کار گرفت.
این امر با به دست آمدن نوشته هایی در تپه های الموت به اثبات رسید که این افراد
با استفاده از اثرات مست کنندگی حشیش اعمال خارق العاده ای را انجام می داده اند.
در ایران سوءمصرف مواد از سابقه ای طولانی برخوردار است. گیاهانی که افیون و حشیش از آنها به دست می آیند از گیاهان بومی این منطقه بوده و شاید بتوان گفت خواص خوراکی، دارویی و روان گردان آنها از چند هزار سال قبل توسط ساکنان فلات ایران شناخته شده بود.
طبق نوشته هرودوت خواص روان گردان حشیش برای اقوام آریایی شناخته شده بود و آنان از این ماده در عزاداری های خود استفاده می کردند. خواص تریاک توسط پزشکان اسلامی مانند محمد زکریای رازی و ابوعلی سینا توصیف شده است.
وقتی تولید خشخاش ارز آوری دارد
در ایران تا قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم کشت خشخاش و تولید تریاک به
منظور مصرف داخلی بود اما از نیمه دوم قرن نوزدهم کشت تریاک به عنوان یک محصول
ارزآور مورد توجه قرار گرفت. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ایران یکی از
اعضای بسیار فعال تجارت جهانی تریاک محسوب و اقتصاد کشور به تولید و صدور تریاک
وابسته شد .در سال ۱۹۲۰ میلادی اولین قانون رسمی ممنوعیت مصرف به
نام «قانون تحدید تریاک» به تصویب رسید که طی آن در مدت ۸ سال مصرف شیره ممنوع و استعمال تریاک تنها به منظور مصرف طبی مجاز
شناخته شد. دولت برای مصرف مواد مالیات در نظر گرفت و برای معتادان کارت سهمیه
صادر کرد. اما این اقدام منجر به کاهش مصرف مواد نشد بلکه قاچاق آن را رواج داد. تا این که امروز اعتیاد به یکی از اصلی ترین معضلات جامعه اسلامی
تبدیل شده است.
معتادان واقعی در ایران چند نفر هستند؟
در حال حاضر از جمعیت ۷۰ میلیون نفری ایران، دو میلیون نفر به طور حرفه ای مواد مخدر مصرف می کنند. آمارهای رسمی حکایت از آن دارد که تعداد مصرف کنندگان تفننی موادمخدر نیز حدود ۸۰۰ هزار نفر است.
اما این ماجرا شکل دیگری به خود می گیرد وقتی بر این قضیه آگاه باشیم که بزرگترین تولید کننده مواد مخدر همسایه ماست و سالانه بخش زیادی از 6 هزار تن از مواد مخدر تولید شده خود را به سمت کشور ما سرازیر می کند.
عارف وهابزاده در حاشیه برگزاری همایش حساسسازی فعالان عرصه کار و تلاش در راستای کاهش آسیبهای اجتماعی در محیط کار با موضوع پیشگیری از اعتیاد که در سالن اجتماعات سازمان تبلیغات اسلامی استان قزوین برگزار شد، اظهار کرد: در بند چهار سیاستهای ابلاغی رهبر معظم انقلاب در حوزه فرهنگی و پیشگیری که در سال 85 ابلاغ شده است، به صورت ویژه به پیشگیری در محیطهای چهارگانه هدف شامل خانواده، محیطهای آموزشی، محلهها و محیطهای کار از جمله واحدهای صنعتی، اداری، کارگری و نظامی تأکید شده است.
مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور خاطرنشان کرد: پیش از این بیشتر مردم جامعه تصور میکردند بیکاری مهمترین علت گرایش افراد به سمت مصرف مواد مخدر است، اما بررسیهای صورت گرفته در سال 90 نشان میدهد در بین افراد تحصیلکرده و شاغل کشور نیز گرایش به اعتیاد زیاد است.
وهابزاده تصریح کرد: این آمارها نشان میدهد عوامل قبلی از قبیل مشکل اشتغال ملاک عمل نیست و باید به صورت ریشهایتر مشکل اعتیاد را بررسی کرد.
این مسئول بیان کرد: نظرسنجیها نشان میدهد عوامل مختلفی در گرایش افراد به اعتیاد نقش دارد که از جمله آنها به ترتیب اولویت کسب لذت، کنجکاوی، تفریح و مشکلات روحی و روانی است.
مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور تصریح کرد: در محیطهای کار مشکلات و عوامل مختلفی وجود دارد که زمینه گرایش افراد به سمت اعتیاد را فراهم میکند که از آن جمله میتوان به سختی کار، استرسی شغلی و سایر عوامل مرتبط با این موضوعات اشاره کرد.
وهابزاده یادآور شد: بنابراین باید در حوزه پیشگیری از اعتیاد برنامههای جدید و نوآورانه داشته باشیم که برای تحقق این مهم نیز نیاز است مدیران در محیطهای صنعتی، توجه ویژه به این موضوع داشته و دغدغه آنها کاهش آسیبهای اجتماعی در محیط کار باشد.