به
گزارش
تابناک یزد، دیگ سیاست در ایران در این روزها به خوبی گرم شده است و به تدریج
آنقدر داغ می شود که محتویات درون این دیگ، به زودی بالا و پایین پریدن های
شان را آغاز می کنند.بالا و پایین پریدن هایی که البته پیش از جوش آمدن
دیگ هم آغاز شده است.
این
روزها در عرصه سیاست انتخاباتی ایران، آنقدر که برخی از گروه های اصلاح طلب
تمایل دارند از مباحثی درباره رد صلاحیت حسن روحانی رئیس جمهور مستقر صحبت
کنند، هیچ گروه دیگری، چنین تمایلی ندارد. اصلاح طلبانی که به ظاهر، باید
طرفدار ادامه ریاست جمهوری روحانی در دور دوم نیز باشند، اما هر فرصتی را
غنیمت می شمارند تا با شخصیت های تاثیرگذار درباره احتمال رد صلاحیت روحانی
در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، صحبت کنند.
کار
به جایی رسیده است که امروز یکی از روزنامه های اصلاح طلب تیتر خود را به
آماده باش اصلاح طلبان برای معرفی گزینه جانشین روحانی اختصاص داده است؛ آن
هم دقیقا در روزی که خبر رسید که معاون اول رئیس جمهور با حضور وزیر فرهنگ
و ارشاد اسلامی با جمع کردن رسانه های اصلاح طلب استارت اول دولتی ها را
برای انتخابات ریاست جمهوری را زدند. از آن سو برخی دیگر از فعالان شناخته
شده و شاخص اصلاح طلب هم در این روزها به کرات از گزینه جایگزین روحانی در
صورت رد صلاحیت روحانی سخن گفته اند. مباحثی که البته در پس هر کدام از
آنان سناریوهایی نهفته است.
شاید اولین سناریویی
که اصلاح طلبان برای طرح موضوع رد صلاحیت روحانی در نظر دارند این باشد که
این مواضع و سخن گفتن از رد صلاحیت احتمالی روحانی با هماهنگی دولت صورت
گرفته باشد؛ تا در چند ماه مانده به انتخابات اصلاح طلبان بتوانند کلید
واژه هایی که ممکن است در بسیج توده های ناراضی از عملکرد دولت روحانی موثر
باشد را مورد شناسایی قرار دهند. بر اساس این سناریو اگر درجه حساسیت
عامه مردم به رد صلاحیت روحانی بالا باشد، آنان می توانند از این عامل هم
به عنوان ابزار فشار و هم برای بسیج توده ها برای حمایت از روحانی استفاده
کنند. البته با اینکه تا امروز به کرات اصلاح طلبان در این باره سخن گفته
اند، اما چندان حساسیتی در جامعه ایجاد نشده است .
سناریوی
دوم را ممکن است اصلاح طلبان از انتخابات مجلس شورای اسلامی الهام گرفته
باشند. در آن انتخابات لیست سی نفره اصلاح طلبان در تهران با آنکه چهره
چندان قدرتمند و سرشناسی را با خود به یدک نمی کشید، به صورت کامل پیروز
انتخابات شد. حال ممکن است با تعمیم آن انتخابات به انتخابات ریاست جمهوری
آنان تصور کنند که هر گزینه ای،ولو چهره ای ناشناخته تر اما مورد قبول
شورای نگهبان را با پرچم اصلاح طلبی روانه انتخابات کنند، پیروزی را حاصل
خواهند کرد که البته با توجه با اینکه انتخابات ریاست جمهوری فقط در تهران
نیست و نتیجه انتخاباتی که در وسعت کشور برگزار می شود با نتیجه انتخاباتی
که فقط در تهران برگزار می شود، یکسان نیست این سناریو احتمال کمتری دارد.
سناریوی
سوم طراحی شده از سوی اصلاح طلبان در جهت القاء رد صلاحیت روحانی، ممکن
است نوعی سهم خواهی بیشتر برای دور دوم ریاست جمهوری احتمالی روحانی
باشد؛چرا که این جریان یعنی جریان اصلاحات می داند که در انتخابات آینده
نیز نمی تواند کاندیدایی را روانه انتخابات کند که هم سبد رای و پایگاه
اجتماعی قابل توجهی داشته باشد و هم شورای نگهبان صلاحیت او را مورد تایید
قرار دهد. لذا از هم اکنون با طرح گزینه جایگزین روحانی به وی فشار آورده و
با کناره گیری جایگزین احتمالی در صورت تایید صلاحیت روحانی، پس از پیروزی
وی، سهم بیشتری از او طلب خواهند کرد؛خاصه اینکه با فرض پیروزی روحانی در
دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، در سال 1400 کار به صورت جدی برای اصلاح
طلبانی که کج دار و مریز هشت سال قدرت اجرایی کشور مستقیم و غیر مستقیم در
دستان آنان بوده، سخت می گردد.
به گزارش «تابناک» سناریوی چهارم
اصلاح طلبان برای طرح عدم صلاحیت احتمالی روحانی برای حضور در انتخابات
ریاست جمهوری سال آینده، ممکن ایجاد فشار سیاسی و جو روانی علیه شورای
نگهبان باشد؛ به گونه ای که شورای نگهبان ماه ها پیش از برگزاری انتخابات
ناچار به موضع گیری درباره این فشارها گردد و به گونه ای در هنگام تعیین یا
احراز صلاحیت ها به صورت منفعلانه عمل کند و آنگونه که برخی از گروه ها
تمایل دارند، تصمیم گیری نماید که البته این سناریو هم احتمال تحقق کمتری
دارد.
به نظر می رسد سناریوی اصلاح طلبان برای
سنجش میزان حساسیت مردم به رد صلاحیت روحانی و معرفی جایگزین برای وی و
همچنین سناریویی که نتیجه ان سهم خواهی بیشتر از دولت آینده احتمالی روحانی
است، بیشتر و سنجیده تر می تواند مباحث فراوان اصلاح طلبان درباره رد
صلاحیت روحانی را تبیین کند.