به گزارش گلستان ما به نقل از آناج، دیدن لیست مضحک دویچه وله در همان نگاه اول دروغ بودن بسیاری از این ادعا ها را مشخص می کند ولی حرکت مرموز برخی از خبرگزاری های خارجی از جمله دویچه وله و دلسوزی های مکرر نسبت به بانوان ایرانی در نوع خود جالب توجه هستند.
لیست ممنوعیت هایی که دویچه وله برای زنان ایرانی در نظر گرفته است به این شرح است:
1- دوچرخهسواری زنان ممنوع است.
2- سلفی زنان با فوتبالیستها ممنوع است.
3- اشتغال زنان در کافیشاپ ممنوع است.
4- ازدواج زنان ایرانی با غیرمسلمانها ممنوع است.
5- پوشیدن چکمه روی شلوار برای زنان ممنوع است.
6- استفاده از کلاه به جای روسری برای زنان ممنوع است.
7- شنا با مایو برای زنان ممنوع است.
8- رفتن به روی سن برای زنان ممنوع است.
9- ورود زنان به استادیوم ممنوع است.
10- رفتن به قسمت مردانه اتوبوس و مترو برای زنان ممنوع است.
11- پوشیدن ساپورت برای زنان ممنوع است.
12- بیرون زدن موی زنان از دو طرف شال ممنوع است.
13- اردو رفتن زنان دانشجو با مردان ممنوع است.
14- هرگونه عمل جراحی پیشگیری از بارداری برای زنان ممنوع است.
15- ورود زنان به قهوهخانه و ارائه قلیان به زنان ممنوع است.
16- طلاق به درخواست زن ممنوع است.
17- گرفتن گذرنامه و سفر به خارج از کشور بدون اجازه شوهر برای زنان ممنوع است.
18- پوشیدن مانتوی پشتنویسی شده ممنوع است.
19- انجام مسابقه دو و میدانی با لباسهای بینالمللی همچون شورت و تیشرت آستین کوتاه ممنوع است.
20- تحصیل زنان ایرانی در برخی رشتههای دانشگاهی ممنوع است.
توضیح بسیاری از این سیاه نمایی دویچه وله چندان سخت نیست برخی از این محدودیت ها مربوط به موضوعات شرعی و مذهبی و برخی هم مربوط به هنجارهای اجتماعی است که بسیاری از کشورها از این قاعده مستثنی نیستند.
در بسیاری از کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر، میتوان قاچاق زنان، تجاوز به عنف، تبعیض در تحصیل و اشتغال، خشونت جنسیتمحور، بردگی جنسی، خشونت خانگی،ازدواج اجباری و زود هنگام و قتلهای ناموسی را به عنوان موارد نقض حقوق بشر زنان نام برد که همیشه از چشم مدعیان حقوق بشر دور است.
به عنوان مثال طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، خشونت خانگی معضلی جدی در تمامی کشورهاست. در کشور لهستان، خشونت خانگی به کرات رخ میدهد، اما به دلیل سیستم رسیدگی نامطلوب بهندرت گزارش میشود و در موارد گزارششده، طبق شهادت زنان قربانی، پلیس بهندرت واکنش جدی نسبت به فرد خاطی نشان میدهد اما این موارد هم هیچگاه زیر ذره بین حق جویی برخی از خبرگزاری های مدعی غربی قرار نمی گیرند و یا به عنوان مثال قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان در عربستان هیچگاه رگ غیرت غربی ها را تکان نمی دهد اما دروغ پردازی و سیاه نمایی درباره ایران ظاهرا همیشه مورد توجه این رسانه هاست.
البته این سایت نگاه ویژه ای به زنان ایرانی در موضوعات مختلف اجتماعی دارد. چندی پیش و در آستانه محرم نیز با یک حرکت و گزارش موذیانه سعی داشت تا اینگونه القا کند که زنانی که به اصطلاح بدحجاب خوانده می شوند، بیش از دیگر مردم به محرم و مراسمات مذهبی اهتمام دارند و از شرکت در این مراسمات هم لذت بیشتری میبرند و در واقع سعی می کرد تا این مطلب را بگوید که بی حجابی هیچ منافاتی با سیره اهلبیت(علیهم السلام) ندارد و به دروغ حجاب را به اهلبیت نسبت داده اند.دویچه وله در آن گزارش تصویری سعی کرده بود از شرکت بانوان با حجاب نامناسب در مراسمات مذهبی عکس گرفته و به توضیحات مختلف این نظر خود را القا نماید.
این موارد در حالی عنوان می شود که بر خلاف بسیاری از کنوانسیون های حقوق بشر و مطالبه های ظاهر فریب گروه های فمینیستی زنان جامعه ی ایرانی از آزادی های قابل توجهی نسبت به هم نوعان خود در منطقه و سطح جهانی برخوردار هستند. آمار بالای دانش آموختگان دختر در دانشگاه های کشور، تعدد شاغلین زن در مجموعه های دولتی و غیر دولتی، حضور فعالانه در عرصه ی علمی و ورزشی و کسب عناوین درخشان جهانی و بین المللی و هزاران بُرهان دیگر نشان از آزادی های زن ایرانی می دهد. هرچند غرب و رسانه های وابسته به آن هرگز توانایی مشاهده ی آن را نداشته باشند.
این که رسانه های غربی تلاش در نمایش چهره ی منزوی از زن ایرانی دارد، حرکت نوینی نیست. بلکه بیش از این نیز بارها تقلای سیاه نمایی از وضعیت زنان را داشته است، چرا که امروز دنیای مدرن نیز به این نتیجه رسیده اند که آزادی ناشی از بی قید و بندی جز توحش و افول از انسانیت ارمغان دیگری ندارد و زن اروپایی و غربی که به زعم خود در آزادی به سر می برند، قربانیان و خسارت دیدگان محض این آزادی هستند.