به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، آرش جزینی درباره آثار زیست محیطی و اجتماعی باز شدن زاینده رود در سال گذشته برای کشت شرق، اظهار کرد: این امر در شرایط کم آبی فعلی همانند تیغ دو لبهای است و دارای جنبههای مثبت و منفی است.
وی با بیان اینکه شادی و نشاط شهروندان با جاری بودن آب از آثار مثبت این بازگشایی است، تصریح کرد: از لحاظ علمی زاینده رود دارای سیستمی بسته است که آبهای حوضه آن، چه به صورت جاری و چه به صورت پساب به سمت گاوخونی جریان میباید.
این عضو هیئت مدیره جمعیت طبیعت یاران ادامه داد: اگرچه سال گذشته آبی مستقیم و جاری به گاوخونی نرسید اما آبهای مورد استفاده در مزارع شرق از طریق "زه آب" یا همان پساب به سمت آن محل هدایت شده و رطوبت آن را افزایش داده است.
جزینی خاطر نشان کرد: وقتی آب درسطح گاوخونی باشد حالت تالابی آن حفظ می شود و با نبود آن و صرفا برخورداری از رطوبت شرایط باتلاقی به وجود میآید و در غیر این صورت و با توجه به شرایط منطقه وضعیت به کویری شدن منتهی میشود.
وی خاطر نشان کرد: البته ورود پسابهای کشاورزی به گاوخونی بر میزان سموم آن مانند 60 سال گذشته خواهد افزود اما به هر حال در شرایط فعلی حفظ رطوبت و شرایط باتلاقی آن مهمتر است.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه زیر کشت رفتن زمینهای زارعان شرق نیز جزء جنبههای مثبت این امر است، تصریح کرد: با رونق کشاورزی در منطقه وضعیت زیستی موجودات زنده از جوندگان تا گوشتخواران همانند سابق برقرار میشود.
جزینی خاطر نشان کرد: خشکسالیهای اخیر در مزارع شرق به خصوص منطقه ورزنه باعث تغییر دمای هوا و فرار موجودات شکارچی مانند عقاب و شاهین شده و بر تعداد جوندگانی همچون موشها افزوده که تعداد بالای حفرههای موجود در آن بخش موید این سخن است، اما ادامه خشکسالی نیز به تدریج از میزان این جوندگان میکاهد.
وی اظهار کرد: متاسفانه میزان بارشها در این سالها 15 درصد از متوسط 60 سال اخیر در سرشاخهها کمتر بوده و معتقدم که شادی حاصل از باز شدن رودخانه نباید فریب دهنده باشد و باید بدانیم که این میزان آب از کجا تامین شده است؟
این عضو جمعیت طبیعت یاران با تاکید بر اینکه شفاف سازی آمارها از سوی مسئولان مربوطه الزامی است، تصریح کرد: کاهش بارندگیها نشان میدهد که اعطای حق آبه شرق از ذخایر پشت سد صورت گرفته است و تنها تونل سوم کوهرنگ از طریق پمپاژ توانسته حدود 60 میلیون متر مکعب آب جایگزین کند.