«تابناک»، حسن عباسی؛ ناپلئون جمله مشهوری در مورد جنگ دارد ، او می گوید: «پشت در اتاق خوابت با دشمنت نجنگ» منظور این بزرگوار این بوده که اجازه ندهید دشمن تا اتاق خواب شما و تا نزدیک ناموستان پیشروی کند و سپس به فکر چاره اندیشی و مقابله بیفتید.
این تجربه‌ی گران‌بها را نیروی عزیز سپاه قُدس در برخورد با دواعش و تکفیریها به ملّت و کشور ایران هدیه کرد و به جای آنکه به جنگ با آنها در شهرها و روستاهای ایران بپردازد ، نطفه‌ی آنها را در خاک عراق و سوریه خشکاند و در حالی که دختران و زنان ایزدی در بازارهای رقّه و موصل خرید و فروش می‌شدند و مقابل چشمان برادران ، پدران و همسرانشان مورد هتک حرمت واقع می‌شدند و در حالیکه جوانان عراق و سوریه را سر می‌بریدند و دواعش در حال کشورگشایی بودند ، دلاور مردان و شیران سپاه قدس اجازه ندادند که حتّی نزدیک شدن به مرزهای ایران به مغزشان خطور کند.
دولت جناب حسن روحانی دقیقاً در برخورد با کرونا خلاف این رویّه را در پیش گرفت. شاید بتوان مقداری از این بی خیالی و عدم توجه را به دلیل عدم آگاهی اولیه از «پاتوژنز بیماری» و عدم شناخت کافی از عامل مولّد آن یعنی کووید ۱۹ دانست ولی برخورد مهربانانه و سهل انگارانه‌ی دولتیان در مراحل بعدی موجب شد. تا کرونا به پُشت اتاق خواب هیئت دولت هم برسد و ناموس دولت که همان مردم نجیب و صبور کشور هستند را مورد دست‌اندازی و تعدّی قرار دهد.
همانگونه که نیروهای پُر توان و جان بر کفِ سپاه قُدس اجازه ندادند که دواعش و تکفیریها که به مراتب قوی‌تر و خطرناک‌تر از کرونا بودند به مرزهای ما نزدیک شوند، شایسته و بایسته بود که دولتیان و در رأسِ آنها جناب رئیس جمهور با بستن راه‌های ورودی ویروس به کشور از ابتدا مانع از ایجاد اپیدمی در کشور می‌گشتند و در مرحله‌ی بعد همانگونه که نیروهای جان بر کف اطّلاعات و سربازان گمنام امام زمان پس از شناسایی عوامل تروریستی نفوذ یافته به داخل کشور با حملات پیش گیرانه مانع از انجام هرگونه اقدام عملی توسط آنها می‌گردند خوب بود مسئولین اجرایی با اعمال قرنطینه‌ی اصولی و جدّی مناطق درگیر و کانونهای اوّلیه بیماری مانع از گسترش بیشتر آن در داخل کشور می‌شدند که اینکار را نکردند.
در مراحل بعدی نیز به نظر می‌رسد که دولت به جای ریشه کن کردن بیماری و نابودی کامل آن تمایل بیشتری به فرسایشی کردن جنگ با کرونا داشته و با شُل و سفت کردن گاه به گاه این مبارزه اجازه دهد تا کووید ۱۹ بتواند به زندگی مردم نفوذ و مردم نیز به حضور وی در زندگیشان عادت کنند.
این رویّه موجب می‌گردد تا مردم کم کم با تلفات و عوارض کرونا ، نظیر تصادفات رانندگی کنار بیایند و همان برخوردی را با کرونا داشته باشند که با تصادفات رانندگی و پراید و جاده‌ها دارند.
به راستی دولتِ روحانی از این جنگ فرسایشی با کرونا چه چیزی را به دست خواهد آورد؟
تورم لجام گسیخته ، دولت وابسته به نفت و تحریم‌های بین‌المللی به همراه سوء مدیریّت کلان دولتمردان و رو شدن دزدی و اختلاسهایی جدید که موجب بی اعتمادی روز افزون مردم به بدنه دولت و نه نظام می‌گردد و شکست به اصطلاح اصلاح‌طلبان و دنباله‌هایشان در انتخابات مجلس و نافرجام شدن عاقبت برجام «ظریف و روحانی» موجب گردیده تا روحانی و کابینه‌اش از کرونا و کووید ۱۹ به عنوان برگ برنده و آسِ این بازی زشت بهره ببرند و نآکارآمدی و مدیریت غیر علمی و سراسر ایراد دو دوره ریاست جمهوری خویش را در سال آخر ریاست جمهوری خود به گردن کرونا بیندازند و هنوز هم چشم به دستان خون آلود کد خدا (ترامپ) دارند تا بتوانند به بهانه‌ی کرونا مقداری پول دریافت کنند و یا وامی ایران‌سوز از صندوق بانک بین المللی دریافت کنند.
دولتی که در سالهای قبل ۲/۶ میلیارد دلار ارز کشور را خرج واردات غذای سگ و گربه کرده و میلیاردها دلار از ارز کشور را در قالب واردات کالاهای بُنجل و بدون استفاده به نزدیکان خود اهدا کرده است در شرایط فعلی به لولوی سر خَرمنی نظیر کرونا نیاز دارد تا با تحریف افکار عمومی مردم و جلب توجّه ملت به آن ، گرانی و تورم موجود را به عنوان مسئله بی اهمیتی به کنار گذاشته و آنرا تمام و کمال به دولت بعدی هدیه دهد.
در واقع فرسایشی شدن برخورد با کرونا همان کلیدی است که روحانی تحت عنوان کلید تدبیر و امید در ابتدای ریاست جمهوری‌اش از آن حرف می‌زد ولی این کلید در شرایط فعلی قرار نیست قُفل مشکلات مردم را باز کند بلکه قفل محکم‌تری بر آن زده تا مردم کمتر متوجّه ناکارآمدی دولت گردند.
آنگونه که به نظر می‌رسد بازی موش و گربه دولت و کرونا مثل کارتون تام و جری ادامه دار بوده و تام (دولت روحانی) تمایلی به گرفتن آقا موشه ( کرونا) نداشته و فقط دارند با هم بازی بازی می‌کنند تا دوره‌ی ریاست جمهوری‌اش تمام شود.
نتیجه‌ی این موش و گربه بازیِ دولت روحانی و کرونا آسیب شدید مردم و تلفات فراوانی خواهد بود. که ممکن است در کوتاه مدت کمک حال دولت ایشان باشد ولی در بلند مدت مردم شریف ایران نه آنرا فراموش می‌کنند و نه از آن خواهند گذشت.
انتهای پیام/*