حسن توحیدی نیا با بیان این مطلب به خبرنگار تابناک رضوی افزود: عدم مدیریت صحیح در آبرسانی درد امروز روستاهاست و روستاهایی مانند گجوان و شاتقی درحال حاضر آب چاه مشترک دارند که به خاطر کمآبی، خود اهالی ناچارا مجبور به جیره بندی آب برای آب آشامیدنی و قابل شرب شدهاند.
رئیس شورای روستای گجوان و عضو شورای بخش مرکزی مشهد همچنین اظهار کرد: به خاطر کنده کاری انشعابات آب، سالیانه خسارت زیادی به معابر و آسفالتهای روستایی وارد میشود درحالیکه پس از انجام بسیاری از این کندهکاریها، خیلی اوقات پس از انجام کار درست نشده و روی آن حفاریها را هم اهالی باید بپوشانند.
توحیدینیا ادامه داد: اعتبار سالانه دهیاریها محدود است و خیلی از نهادها از جمله آب روستایی انتظار تامین هزینه کارهایشان را به نام خودیاری از دهیاریها دارند که عملا چون این بودجه سرفصلهای مشخص دارد چندان ممکن نیست.
وی اظهار تاسف کرد: درباره اصلاح و توسعه شبکه آبرسانی در روستاهای این منطقه با مسئولان آبفای روستایی جلساتی داشتیم و حتی صورتجلسه هم کردیم اما اتفاقی نیفتاده و وعدههای اصلی عملیاتی و محقق نشده است.
وی با اشاره به وجود انشعابات غیرمجاز زیاد در روستاها افزود: این انشعابات غیزمجاز گاهی عادی شده و برخورد چندانی هم نیست که البته فقدان پروانه لازم و عدم صدور پروانه از جمله علل آن است ضمن اینکه برخی باغهای خصوصی و باغ ویلاها، آب ویژه مصرف می کنند و حتی پمپ استخراج آب مخصوص دارند اما نظارتی بر آنها نیست!
عضو شورای بخش مرکزی مشهد تصریح کرد: از بسیاری از مردم روستا به عنوان جریمه، حق آبیاری برای دامها گرفته میشود و جریمه میگیرند اما خدمات آب در روستاها ناچیز است.
وی ادامه داد: انشعابات آب به شبکه جدید آبرسانی روستایی هنوز متصل نیست و همچنان شبکه جدید آب و همچنین شبکه قدیم.
توحیدی نیا ادامه داد: اداره آبفا نماینده حقوقی دارد و صرفا پیگیر مطالبات هستند درحالیکه بهتر است آبدار که مسئول توزیع آب است را تقویت کنند.