«سوزان مالونی» تحلیلگر اندیشکده بروکینگز در تازهترین تحلیل خود از
انتخابات ایران نوشت: اگر دو نامزد اصولگرا همینطور با همین فرمان پیش
بروند و صف اتحاد خود را حفظ کنند و با حفظ مواضع و سیاستهای فعلی، یکی از
آنها سر بزنگاه به نفع آنکه پتانسیل بیشتری دارد کنار برود، شاهد یک
رییسجمهور اصولگرا در دور بعد خواهیم بود. پشتوانه روحانی پیوسته بر توافق
هستهای و اثرات مثبتی که از آن حرف میزند بوده است اما این اثرات،
اثراتی است که هیچگاه در زندگی اقتصادی مردم حس نشده است و به همین دلیل
اقبال به روحانی در این دوره بسیار کمتر از حد انتظار بوده است. یکی از
اشتباهات اصلاحطلبان ایفای نقش پوششی اسحاق جهانگیری در مناظره اول بود که
شاید با وصل کردن قالیباف به کسانی که به سفارت عربستان حمله کردند، تعداد
قابل توجهی از آرای قالیباف را تحت تاثیر قرار داد اما این قالیباف بود که
با ایفای نقش محوری در آن مناظره و ثبت تصویری از جدال نابرابر یک در
مقابل دو، توانست محبوبیت خود را حفظ نماید. وانگهی در مراحل بعدی، شاهد
رشد آرای قالیباف در نظرسنجیها بودهایم.
نکته مهم دیگری که تحلیلگر بروکینگز به آن تاکید میکند این است که در دوره
قبلی در سال ۹۲، مجموعه آرای سه نامزد اصولگرا ۱۴ میلیون در مقابل ۱۸.۷
میلیون رای روحانی بود. این بدان معناست که اصولگرایان -هر چند هم که
روحانی دچار ریزش آرا شده باشد- نیاز به رایدهندگانی علاوه بر رایدهندگان
سنتی خود دارند. به عبارتی دیگر، نامزدهای اصولگرا با قرار دادن جوانان و
آرای مردد در معرض لمس وعدههایشان میتوانند رای آنها را در سبد خود داشته
باشند و عملا روحانی را دچار مشکل بزرگ کنند.