بردار شهید بیژن شفیعی با بیان اینکه در بخشی از وصیت‌نامه برادر شهیدم آمده که عکس مرا در قابی گذاشته و بر سر مزارم قرار دهید، خاطرنشان کرد: خدا را شکر که اکنون برادر شهیدم مزاری خواهد داشت که به وصیت‌نامه‌اش عمل کنیم.
پیکر مطهر شهید " بیژن شفیعی" بعد از گذشت ۳۳ سال در ارتفاعات شنام مریوان تفحص و پس از انجام آزمایشات DNA شناسایی شد. خبرگزاری فارس در گزارشی نوشت، پیکر مطهر شهید بیژن شفیعی پس از گذشت 33 سال انتظار به وطن بازگشت و به زودی در شهرستان اسدآباد تشییع می‌شود.
شهید شفیعی 19 سال داشت و در مقطع چهارم دبیرستان مشغول تحصیل بود که با آغاز جنگ تحمیلی، درس و مدرسه را رها کرد و در راه ایمان و اعتقادات خود، مشق عشق و دلدادگی را آغاز کرد.
او در 31 تیرماه سال 60 مصادف با شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در ارتفاعات قله شنام با جانفشانی همرزمانش که دانش‌آموز 17 تا 19 ساله بودند، به فرماندهی شهید احمد متوسلیان در مقابل دشمن ایستاد و از میهن اسلامی دفاع کرد.
ارتفاعات قله شنام یکی از ارتفاعات مشرف به شهر بیاره و خرمال عراق و به معنی مرز موعود و در واقع در نقطه صفر مرزی است که این ارتفاعات روایت عملیات شنام روایت دلدادگی یاران شهید احمد متوسلیان و پنج تن از شهدای شهر اسدآباد است که شجاعانه جنگیدند.
در این ارتفاعات همراه با شهید بیژن شفیعی، چهار دانش‌آموز شهید اسدآبادی دیگر هم به نام شهیدان محمد همایی‌رشید، محمدرضا فروتن، محمد ورمزیار و خسرو آذرمی بودند که در حقیقت اینان قله‌نشین شنام شده بودند.
حال پس از 33 سال انتظار خانواده شهید شفیعی، پیکر پاک و مطهر این شهید والامقام جاویدالاثر به همت برادر شهید و همچنین کمیته تفحص شناسایی و به وطن بازگشت.
در این زمینه بردار شهید بیژن شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، با بیان اینکه شب سوم شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) از طرف کمیته تحقیق و تفحص مفقودین با بنده تماسی گرفته شد، اظهار کرد: این کمیته از شناسایی استخوان‌هایی که بنده نیز در جستجوی آن دخیل بودم، خبر دادند و اینکه متعلق به بردار شهیدم بوده است.
رضا شفیعی با اشاره به اینکه در جست‌وجوی پیکر بردار شهیدم بنده نیز حضور داشته‌ام، اظهار کرد: باید بگویم از سال‌های گذشته ما به دنبال پیکر برادرم بودیم به طوری که حتی چندین مرتبه به این منطقه سفر کردیم.
وی ادامه داد: سه سال پیش در همراهی با گروه تفحص استخوانی پیدا شد که متأسفانه متعلق به بردارم نبود و این امر باعث نشد که بنده از پای بنشینم و برای جستجو ادامه ندهم.
بردار شهید بیژن شفیعی گفت: این جست‌وجوها ادامه داشت تا جایی که ما در چندین مرتبه با برادرهایم به قله شنام که می‌رفتیم به حضرت زهرا(س) متوسل می‌شدیم.
وی افزود: چند ماه پیش خواهرزاده من خوابی می‌بینید و در آن خواب بردار شهیدم می‌گوید که «سه سال است که منتظر هستم چرا کسی به دنبال من نمی‌آید؟».
شفیعی ادامه می‌دهد: این خواب سبب شد ما مصمم‌تر اقدام کنیم و چندین مرتبه با سردار باقرزاده فرمانده کمیته تحقیق و تفحص مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح از راه‌های گوناگون تماس گرفتیم تا پیگیری‌های مجدد صورت گیرد و در نهایت بنده با تعدادی از مسئولان کمیته مفقودین همراه شدم.
وی یادآور شد: در این بین یکی از اهالی بومی نیز همراه ما آمد و هر کدام در نقطه‌ای از این منطقه مشغول بودیم که توسط همان فرد بومی استخوان‌هایی پیدا شد.
بردار شهید بیژن شفیعی ادامه داد: مسئولانی که از کمیته تحقیق و تفحص همراه بنده بودند، گفتند بهتر است آزمایش DNA هم انجام شود تا مطمئن شویم.
وی خاطرنشان کرد: چند روز بیشتر از این جریان نگذشته بود که در شب سوم عاشورای حسینی با من تماس گرفتند و همان‌طور که حدس زده بودند، شهید ما شناسایی شد و ما پس از 33 سال انتظار می‌توانیم شهیدمان را در آغوش بگیریم.
شفیعی با اشاره به اینکه پدر و مادرم در چشم انتظاری ماندند، گفت: انتظار بسیار سخت است و متأسفانه پدر و مادر من فوت کردند و با غم سخت انتظار و ندیدن پیکر پسرشان از دنیا رفتند.
وی در ادامه به بخشی از وصیت‌نامه شهید شفیعی اشاره کرد و گفت: در وصیت‌نامه برادرم بر احترام به پدر و مادر، حمایت از ولایت و نماز جمعه بسیار تأکید شده است.
بردار شهید بیژن شفیعی با بیان اینکه در بخشی از وصیت‌نامه برادر شهیدم آمده که عکس مرا در قابی گذاشته و بر سر مزارم قرار دهید، خاطرنشان کرد: خدا را شکر که اکنون برادر شهیدم مزاری خواهد داشت که به وصیت‌نامه‌اش عمل کنیم.
وی همچنین به همرزمان جاویدالاثر برادر شهیدش اشاره کرد و گفت: امیدوارم که به زودی با عنایت خدا پیکر آن چهار شهید دیگر نیز پیدا شود تا خانواده‌هایشان از انتظار و غم دوری فرزندانشان رهایی یابند.
