خبرنگاری یکی از مشاغل پرزحمت و پر از دردسر است با مخاطرات فکری و جسمی زیاد است.
خبرنگار به دنبال حل مشکلات مردم بوده و مطالبات آنها را به گوش مسئوولان میرساند و در این راه از خواستههای خود میگذرد.
برخی از خبرنگاران برای آگاهیبخشی به خارج از دیار خود سفر میکنند و حتی به مناطقی که از امنیت برخوردار نیست نیز مراجعه کرده و به نوعی ایثار میکنند.
خبرنگاران در مقابل آن همه سختی که برای تهیه اخبار میکشند از حقوق و مزایای آنچنانی نیز برخوردار نیستند.
این قشر از جامعه در برخی موارد خود را فدای جامعه کرده و برای اطلاعرسانی رخدادهای موجود در جامعه مورد توهین و تهدید قرار میگیرند که این امر میتواند از طرف سازمانها و ارگانهای دولتی یا غیردولتی باشد.
هر خبرنگار برای تهیه یک خبر زحمات زیادی را متحمل میشود و علاوه بر حضور در جلسات باید سرعت عمل نیز داشته باشد و خبر را به سرعت منتشر کند در غیر این صورت خبر او سوخته محسوب شده و ارزشی ندارد.
حقالزحمه تهیه یک خبر بسیار پایین است به گونهای که میتوان گفت ارزش انتشار را ندارد و یک خبرنگار باید از جلسات بتواند خبرهای زیادی را منتشر کند تا شاید آخر ماه بتواند هزینههای ایاب و ذهاب خود را از حقوقش پرداخت کند.
یکی از نکات جالب توجه این است که اگرچه حقالزحمه یک خبر به کمتر از 5 هزار تومان میرسد در مقابل جریمه عدم ارسال آن خبر بیش از 10 برابر آن میشود و این امر خبرنگار را میآزارد یعنی هر چه از 10 جلسه خبری عاید او شده باشد باید در قبال جریمه آن خبر پرداخت کند.
حال سؤال اینجاست این کجای عدالت است که با یک فرد کم درآمد جامعه اینگونه برخوردی صورت گیرد؟
در ادارات دیده میشود، برخی از کارمندان تنها کاری که در ساعت اداری خود انجام میدهند تنها کشیدن یک امضا است و برای آن در روز شاید بیش از 50 هزار تومان حقوق دریافت میکنند ولی یک خبرنگار در طول هفته نیز این مبلغ را نمیتواند دریافت کند و از مزایای یک کارمند اداری نیز برخوردار نیست.
به عبارتی میتوان گفت: ضعیفترین قشر جامعه خبرنگاران هستند که مورد اجحاف قرار گرفتهاند و با وجود آن همه سختی، مسئوولان به آنها توجهی ندارند و برای حل مشکلات آنها اقدامی انجام نمیدهند.
یک خبرنگار حتی از خدمات بیمهای نیز بهرهای نمیبرد تا به فردای خود امیدوار باشد و همچنین بتواند در درمان نیز از آن استفاده کند.
خبرنگاران مسئوولیت دارند تا مطالبات مردم را به گوش مسئوولان برسانند ولی هیچ کس پیدا نمیشود تا مطالبات آنها را پیگیری کند و با این وجود برخی از ادارات خواستار این هستند که خبرنگاران به جای مطالبات مردم، مطالبات آنها را به گوش مردم برسانند و به نوعی روابطعمومی آنها باشند و این امر در حرفه خبرنگاری وجود ندارد!
مقام معظم رهبری نیز در بیانات خود خبرنگاری را اینگونه تعریف میکنند "خبرنگاری که در دشوارترین مناطق وارد عرصه خبررسانی میشود و خود را به آب و آتش میزند، نمیشود فرض کرد صرفا درصدد فرونشاندن آتش کنجکاوی شخصی است، یا برای به دست آوردن یک ما به ازای مالی تلاش میکند".
همچنین رهبر انقلاب در جایی دیگر میفرمایند "خبرنگاران لحظات نابود شدنی و زوال یافتنی را تثبیت و ابدی میکنند".
با این وجود هنوز به خبرنگاران توجه لازم در جامعه صورت نمیگیرد و در برخی موارد دیده میشود مسئوولان فکر میکنند یک خبرنگار از پیگیری سوژهها غرض شخصی دارد و نباید آن را پیگیری کند.
در این رابطه خبرنگار ما به سراغ تعدادی از خبرنگاران میرود تا دل مشغولیهای آنها را به گوش مسئوولان مروبطه برساند تا شاید تلنگری باشد برای گرهگشایی از این قشر مظلوم جامعه!
یکی از خبرنگاران بیرجندی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در بیرجند اظهار داشت: من در حدود شش سال است که به حرفه خبرنگاری اشتغال دارم.
محمدی با بیان اینکه حقالزحمه خبرنگاری حتی از کارگر بنایی نیز کمتر است، تصریح کرد: در این مدت تنها پساندازی که کردهام خرید یک لپتاپ برای کارم بوده است.
این خبرنگار یادآور شد: در این شرایط بد اقتصادی آیا انصاف است که اینگونه به یک خبرنگار که تمام ساعات روز را مشغول انتشار خبر است، حقوق داده شود؟!
وی با بیان اینکه فرهنگ و ارشاد برای بیمه خبرنگاران اقدام خاصی انجام نمیدهد، گفت: ما با این شغل آینده درستی نیز نداریم.
این خبرنگار ادامه داد: برخی از مدیران نیز توانایی پیگیری مطالبه حقوق خبرنگاران را ندارند.
وی از مسئوولان خواست: مشکلات این گروه از جامعه را نیز حل کنند، چرا که خبرنگاران فدایی دیگران هستند و خود از مزایای خاصی برخوردار نیستند.
یکی دیگر از خبرنگاران امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در بیرجند اظهار داشت: خبرنگاران قشری هستند که از کمترین حقالزحمه برخوردار هستند.
قربانی با بیان اینکه این شغل از شغلهای سخت جامعه محسوب میشود، تصریح کرد: با این وجود خبرنگاران بدون بیمه هستند که این امر هم خبرنگاران صداوسیما و هم سایر رسانهها را شامل میشود.
این خبرنگار خاطرنشان کرد: چرا ارگانهای دولتی حمایتی از خبرنگاران نمیکنند؟!
یکی دیگر از خبرنگاران نیز اظهار داشت: مدت دو سال است که در حرفه خبرنگاری مشغول فعالیت هستم.
صالحی با بیان اینکه تاکنون هیچ خدمتی در این حرفه به من ارائه نشده است، تصریح کرد: به سبب حقوق پایین در این حرفه توانایی ازدواج کردن را نیز ندارم.
این خبرنگار یادآور شد: حقوق پایین کفاف خرج زندگی را نمیدهد و خبرنگاران باید برای آغاز زندگی در کنار این حرفه، حرفهای دیگر نیز داشته باشند.
وی ادامه داد: علاوه بر حقوق پایین از نبود بیمه نیز بیبهره هستیم.
این خبرنگار خاطرنشان کرد: از مسئوولان درخواست میکنم ما جوانان را دریابند و به داد ما برسند.
در این رابطه خبرنگار ما به سراغ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی رفت.
احمد محبی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در بیرجند اظهار داشت: مطابق ماده 46 فصل هشتم قانون مطبوعات صاحبان امتیاز و مدیران مسئوول نشریات موظف هستند تمامی کارکنان نشریه را بیمه کنند تا در صورتی که به حکم دادگاه یا رای هیات نظارت یا به هر دلیل دیگر نشریه تعطیل شد تا زمان اشتغال مجدد طبق مقررات قانون کار حقوق قانونی آنها پرداخت شود.
وی با بیان اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد برای حمایت از حق و حقوق خبرنگاران و روزنامهنگاران زمینه حمایت خود را به دو روش اعمال کرده است، تصریح کرد: این روشها شامل پرداخت 10 تا 18 درصد حق بیمه خبرنگاران و روزنامهنگاران ثبتنام شده در سایت سمان و سایت جامع رسانههای کشور و پرداخت تمام حق بیمه نشریاتی که حداقل پنج نیروی بیمهای داشته باشند، است.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی خاطرنشان کرد: با توجه به قوانین موجود، تعیین حقالزحمه و پرداخت حقوق نیرو به عهده کارفرما است، لذا نشریات موظف به پرداخت حق و حقوق قانونی و منصفانه خبرنگاران و روزنامهنگاران هستند.
به راستی پرداخت حق، حقوق و خدمات خبرنگاران بر عهده کدام ارگان و نهادی است؟! چراکه کارفرما آن را وظیفه فرهنگ و ارشاد و این سازمان آن را وظیفه کارفرما میداند.