یکی از آرمان های اولیه انقلاب اسلامی و حضرت امام(ره) که به خوبی در قانون اساسی خصوصاً اصل 43 قانون اساسی دیده شده تحقق عدالت اقتصادی از طریق ایجاد فرصت های مساوی برای همه افراد و آحاد جامعه است .
بالاتر از آن نیز بزرگترین ارمغان رسالت حضرت رسول اکرم ایجاد عدالت نسبی در جامعه و به حداقل رسیدن شکاف بین طبقات جامعه بود.
فاصله طبقاتی در هر جامعه ایی وجوددارد .مهم شدت و حدت آن است که امروزه در جامعه ایرانی ما بسیار نمود دارد.یکی از همه نعمتهای موجود بهرمند است و دیگری هیچ نصبی از حداقل نعمات جامعه نبرده است.وجود فاصله طبقاتی مشهود در جامعه باعث بروز انواع مشکلات و معضلات اجتماعی،فرهنگی و امنیتی میشود.که لازم است الگویی برای کاهش شکاف بین طبقات جامعه ارائه و اجرایی شود.و آن نیز با برقراری عدالت اجتماعی نسبی بین اقشار مختلف جامعه است.
گرایش به تجمل یک امر طبیعی و فطری است ولی مراد از تجمل‌گرایی، شکل افراطی این گرایش است که پیامدهای زیان‌باری را بر اقتصاد سالم خانواده و جامعه برجا می‌گذارد و از مصادیق اسراف و مانند آن به شمار می‌آید .
با توجه به شواهد، جامعه امروز قطعاً از عدالت و آرمانهای انقلاب فاصله گرفته که بوجود آمدن همین فاصله طبقاتی در جامعه برای همگان ملموس است و ناشی از بی‌عدالتی در برخی سطوح جامعه اجتماعی و فردی است .توزیع نابرابر ثروت در بین مردم، توزیع نابرابر امکانات در سطح مناطق مختلف شهری، خصوصی‌سازی بی‌برنامه و عدم رعایت قوانین در این زمینه، سوء استفاده از اموال عمومی و بیت المال، نظام غیرعادلانه حقوق، فاصله گرفتن مسوولین از مردم، فراموشی مرگ و قیامت، خودنمایی، تقلید کورکورانه و چشم و هم‌چشمی، بروز تشریفات و ترویج فرهنگ بیگانه را از مهم‌ترین عوامل بروز تفاوت طبقاتی می توان اشاره نمود .
رژه ماشین‌های گران قیمت در خیابان‌ها، خانه‌ها و کاخ هایی با قیمت‌های گزاف از وجود طبقه‌ای ثروتمند در خوی می‌دهد. به جرات میتوان گفت کاخ های شاه در مقابل این خانه ها حکم کلبه را دارد. برخی از این انباشت ثروت را شاید میتوان ناشی از زد و بندهای سیاسی و ناهنجارهای اقتصادی در کشور دانست .
بهره‌گیری از فرهنگ غرب و ماهواره و جنگ نرم از عوامل تشدید کننده اختلاف ناشی از فاصله طبقاتی است. افزایش فاصله طبقاتی منجر به ایجاد فاصله شدید بین فقرا و ثروتمندان، ایجاد جو بی‌اعتمادی در جامعه و در نهایت ایجاد فردگرایی و انزوای اجتماعی میشود و پیامدهای منفی که افزایش فاصله طبقاتی به دنبال دارد، ایجاد بی‌مساواتی در جامعه است که فقرا روز به روز فقیرتر و ثروتمندان روز به روز ثروتمندتر می‌شوند و بسیاری از آسیب‌های اجتماعی همچون فقر، بیکاری، دزدی، رشوه‌گیری و زورگیری ناشی از افزایش فاصله طبقاتی در جامعه است .
افراد با نگاه به تفاوت طبقاتی خود با دیگران امید به آینده خویش را از دست می‌دهند و تمایلی برای ادامه زندگی سالم پیدا نمی‌کنند، هم‌اکنون 8 هزار و 500 نفر جوان در سطح شهرستان خوی از بیکاری و نبود اشتغال رنج می‌برند که 5 هزار نفر از آنان دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر و 3 هزار و 500 نفر دیپلم و زیردیپلم هستند و اینها جملگی از علل تأخیر ازدواج جوانان در جامعه امروزی دومین شهر استان آذربایجان غربی می باشد .
بطور کلی میتوان این چنین نتیجه گرفت که جلوگیری از بی‌عدالتی‌های اجتماعی، رشوه‌خواری و رانت خواری، ریشه‌کنی فرهنگ چشم و هم‌چشمی و ترویج فرهنگ قناعت، توجه به معنویت گرایی، توزیع عادلانه ثروت بین اقشار مختلف جامعه و تغییر نگرش نسبت به ایده‌آل‌های زندگی و رواج سبک زندگی اسلامی ،راهکارهایی است که باید در خصوص فاصله طبقاتی به آن توجه داشت .
خداوند در سوره مبارکه هود آیات 15 و 16 می‌فرماید: کسانی که زندگی دنیا و زیور آن را بخواهند، مزد کارهایشان را در دنیا به طور کامل به آنان می‌دهیم و به آنان در آنجا کم داده نخواهد شد. اینان کسانی هستند که در آخرت جز آتش برایشان نخواهد بود و آنچه در دنیا کرده‌اند به هدر رفته و آنچه انجام می‌داده اند، باطل شده است .
همچنین در سوره مبارکه حدید آیه 20 می‌فرماید:بدانید که زندگی دنیا در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخر فروشی به یکدیگر و فزون‌خواهی در اموال و فرزندان است. مَثَل آنها مثل بارانی است که رستنی آن باران کشاورزان را به شگفتی آورد. سپس آن کشت خشک شود و آن را زرد بینی. آن‌گاه خاشاک شود و در آخرت دنیاپرستان را عذابی سخت است و مؤمنان را از جانب خدا آمرزش و خشنودی است و زندگانی دنیا، جز کالای فریبنده نیست .
اوژن فنلاندن، جهانگرد اروپایی که در زمان قاجاريه به ايران سفر كرده بود، در خصوص شهر خوی چنین می نویسد: همچنان كه به راست و چپ نگاه مي كردم مانند الجزيره كه ديده و از آن لذت برده بودم، خوي مانند شهري بزرگ به نظرم جلوه كرد. در جلوي ما حصار بلند كنگره داري كه رنگ قهوه ايش از روي برف سفيد نمايان بود، هويدا شد. درختان بسياري در پشت اين كنگره ها قرار گرفته اما خانه يا مناره اي كه آن را شهري معرفي نمايد وجود نداشت. پس از اين كه پلهاي روي گودال هاي فراخ را طي كرديم به شهر وارد شديم، از دروازه اول و دوم كه پيچ ميخورد، گذشته وارد كوچه هاي شهر شديم، بناهايي كه از دور ديده نمي شد ظاهر گشتند عموم خانه ها پست و با سطح زمين مساوي مي باشند و هيچ يك نيست كه ارتفاعش از ديوار شهر بلندتر باشد .
امروز اگر آقای اوژن فنلاندن زنده بود، باید می آمد و می دید که با گذشت قرنها هنوز هم در شهر خوی می توان خانه هایی پست تر از سطح زمین یافت که انسانهایی در آن زندگی می کنند .!
