به گزارش تابناک هرمزگان، دکتر سید محمد میرحسینی درباره نقش مرجان ها در اكوسیستم های دریایی گفت: مرجان ها فقط يک درصد از بستر درياها را پوشش مي دهند ، اما 25 درصد از تمام حيات دريا را در خود حفظ مي کنند. درواقع بسياري از انواع ماهي ها در مرجان ها زندگي مي کنند و یا از این محیط به عنوان محل پنهان شدن، تجمع و تغذیه بهره می برند. درحقیقت هر کدام از مرجان ها يک اکوسيستم کامل هستند.
وی اضافه کرد: مرجانها برای ساخت اسکلت خود، کربنات‌کلسیم ترشح می‌کنند، میزان اشباع کربنات در دریاها کاهش پیدا می‌کند. این امر موجب می‌شود که دی اکسید کربن موجود در هوا در دریا حل شده و در نهایت دی اکسیدکربن اتمسفر با کاهش مواجه شود؛ این عملکرد مرجانها اثرات گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.
میرحسینی با اشاره به روند گرم شدن زمین كه بیشترین استرس را به محیطهای مرجانی وارد می آورد؛ گفت: عوامل انسانزاد از قبیل رهاسازی فاضلاب های انسانی و پسابهای صنعتی و کشاورزی به دریا، رها کردن آب توازن کشتي ها و پساب آب شیرین کن ها، عمليات حفاري ها و اکتشاف نفت، تراوش و استخراج نفت ، ريختن زباله ها از داخل شناورها به دريا همچنين وجود طوفان هاي گرمسيري، برداشت بي رويه و غیرقانونی مرجانها جهت مصارف تجاري و زيستي، جدا كردن مرجان ها از زیستگاه و استفاده تزئینی از آنها، لنگر انداختن قایق ها و كشتی ها و كنده شدن تخته سنگ های مرجانی مهمترین عوامل تهدید کننده مرجانها هستند.
وی با بیان اینکه پدیده سفید شدگی برخی از گونه های مرجانی در چندسال اخیر بطور متوالی برای آبسنگ‌های مرجانی خلیج‌فارس رخ می‌دهد، تاکید کرد: به احتمال زیاد گرم شدن دمای آب عامل بروز این پدیده است، چرا که این پدیده طی سالهای اخیر همزمان با گرم شدن آب رخ داده و مجددا با سردشدن هوا تعدادی از آنها احیا شده است. اما قطعا با وقوع پیاپی این پدیده، شاهد تضعیف تدریجی مرجان ها و سفیدشدگی درصد بیشتری از این موجودات دریایی و حتی گونه های مقاوم تر خواهیم بود که می تواند به مرگ بسیاری از مرجان ها منجر شود.
میرحسینی با بیان اینکه مرجانها در آب‌های ایرانی خلیج‌فارس، تا اندازه زیادی محدود به جزیره‌ها هستند افزود: بیشترین مناطق مرجانی ایران در خلیج‌فارس در اطراف جزایر خارک و خارکو در شمال و اطراف جزایرجنوبی بین لاوان تا هرمز از جمله جزایر هندورابی، کیش، فارور، بنی‌فارور، سیری، لارک، هنگام، تنب کوچک و بزرگ، ابوموسی و قشم واقع شده‌اند. آبسنگ‌های مرجانی ایران عمدتاً از نوع حاشیه‌ای بوده و از شمال‌غرب به جنوب‌شرق خلیج‌فارس، در اطراف ۱۶ جزیره و دو منطقه ساحلی، یعنی خلیج نایبند و خلیج چابهار رشد کرده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: طبق گزارش‌های سازمان ملل متحد در چند دهه اخیر بیش از ۷۰ درصد سواحل مرجانی کشورهای حوزه خلیج‌فارس و دریای عمان از جمله ایران نابود شده‌است که عمده دلایل آن آلودگی‌های نفتی و پیشروی ساخت و سازهای ساحلی در داخل دریا بودهاست.
این کارشناس محیط زیست گفت: پهنه‌های مرجانی متنوع‌ترین اکوسیستم‌های دریایی هستند و آسیب دیدن یا نابودی آنها، به قیمت از بین رفتن گونه‌های دریایی زیادی تمام خواهد شد که در دراز مدت اثرات مخربی را بر محیط زیست دریایی خواهد گذاشت.
وی افزود: باید با جلب توجه همگانی و مشارکت ملی و بین المللی عومل آسیب رسان به مرجانها را به حداقل رساند و در حفاظت از این پهنه های ارزشمند زیستی کوشید.