تابناک رضوی: ما با شهادت تمام نمی شویم، آغاز می شویم. این را از تو آموخته ایم سردار! مگر تو تمام شدی که ما به پایان فکر کنیم؟ تو در گستره ای بی نهایت و در زمانی بی پایان ایستاده ای و تیغ در صفِ خصم می کشی. شهدای چهارشنبه هم سربازانِ پا به رکاب تواند در این جهاد مقدس. تو تیغ می زنی و آنان می افتند. ما شهید می شویم و آنان می میرند. ما زندگی را از گذر شهادت جاودانه می کنیم و آنان در ترسِ خویش، سکته می کنند. مگر چیست انتحار جز سکته انسانیت؟ آنان از تو می ترسند. از هرکه پا به راه تو باشد می ترسند. می بینند که هیبت ات در هیئت شهادت پر ابهت تر شده است. به همین خاطر است که می ترسند و خود را منفجر می کنند تا ترکشی به گوشه عکس ات بخورد. به همین هم دل خوش اند بی دل و جرات های ترسو. به فصل نبرد رو در رو، نامت تفنگ را از دست شان می انداخت. صدای قدم هایت، فرسنگ، فرسنگ فراری شان می داد. روی خاکریز که می ایستادی، تا آسمان قد می کشید خاکریز و آنان در سنگر های خود، مرده نفس می کشیدند از ترس. حالا هم می ترسند. تفاله های باقی مانده تروریست ها آنقدر می ترسند که خود را منفجر می کنند تا غباری عارض نگاهت شود. از حضور تو در میان مردم می ترسیدند و حالا از حضورِ مردم در حریمت هم وحشت دارند. مردم را می کشند اما نمی دانند هم اندیشان تو را نمی شود کشت. ما با شهادت زنده ایم. ما زنده ایم که شهادت را نفس بکشیم. کور خوانده اند آنانی که می پندارند پیکر های اربا اربا شده را مرگ با خود می برد. از هر پاره پیکرمان، از هر قطره خون مان، از هر نفس شهیدان مان قدرتی برخواهد خواست که تکفیر و ترور و صهیونیسم را یک جا در هم بکوبد. نمی دانند انگار که قطرات خون شهیدان مان به هم می پیوندد و سیل راه می اندازد. این سیل زمین را طهارت می دهد از لوثِ وجود تکفیر و تروریسم و صهیونیسم. بدانند این را که سیل ها به هم می پیوندد و دریا می شود. باز به هم دست می دهند دریاها و اقیانوس می شوند. ابر های بعد از این، از اقیانوس هایی تغذیه خواهند کرد که به قضای شهادت، ظلمت را فرو خواهند شست. شهدای زائر حاج قاسم، راه روشن او را می روند. هرکدامشان راهبر قبیله ای خواهند شد که بر هدم جنایت و جنایتکاران، کمر به غیرت خواهد بست و آستین به همت بالا خواهد زد تا بشکند شجره خبیثه داعشیسم را آن گونه که حاج قاسم بنیادِ دولت شان را در هم شکست. بدانند جانیان که ما با شهادت آغاز می شویم. ما را "برخاستنِ دوباره ای" است. خواهند دید آنان که "افتادن و به خون کشیدن مان" را آرزو می کنند. ما را برخاستنِ هزارباره است. است و هر بار آنان را از پا خواهیم انداخت. ما را جغرافیای سلف کربلا و تاریخ سلف عاشورا است ما خلفِ به شهادت حیات یافته سید الشهداییم. بگو ببینند برخاستنِ دوباره مارا....
