در یک نوع (کنترل) رزیدنتها شیفت بیشتر یا مساوی ۲۴ ساعت داشته اند و در نوع دیگر ( مداخله) همان رزیدنتها شیفت چرخشی شب و روز کمتر یا مساوی ۱۶ ساعت داشته اند. در این مطالعه ۳۳۳ رزیدنت سال دوم یا بالاتر اطفال بررسی شده اند.
در هنگام انجام مداخله، رزیدنتها به طور متوسط شش ساعت در هفته کمتر کار کرده اند و همچنین ۶/۴ ساعت بیشتر خوابیده اند.
وضعیت بیماران ICU بین دو نوع شیفت مشابه بوده ولی تعداد بیماران در هنگام مداخله بیشتر بوده است:
mean (±SD) number of ICU patients per resident: 8.8±2.8 vs. 6.7±2.2
خطای پزشکی در هنگام مداخله بیشتر بوده است:
97.1 vs. 79.0 per 1000 patient-days
اما در آنالیز ثانویه که تعداد بیماران بین دو گروه adjust شده بود میزان خطا در دو نوع شیفت تفاوتی نداشته است.
البته خطاهای پزشکی وابسته به مکان بوده و در یک مکان در هنگام مداخله کمتر بوده و در دو مکان با زمان کنترل برابر بوده و در سه مکان از زمان کنترل بیشتر بوده است.
بر خلاف فرضیه محققین، این مطالعه نتیجه گرفته است که کم کردن ساعت کاری رزیدنتها منجر به کاهش خطای پزشکی نمی شود (احتمالا به دلیل پیچیده و چند علتی بودن خطای پزشکی) ولی احتمالا کمتر شدن تعداد بیماران، کمتر شدن خطای پزشکی را در پی دارد که شاید با افزایش تعداد رزیدنتها این ممکن شود.
انتهای پیام/*