در پاسخ سوالی، که آیا میدانستید کرونا آمده یا نه؟ در نامهای به رییس صدا و سیما اعتراض کرد.
وزیر محترم بهداشت، جواب سوالها، نامه نیست. کلمهای است کوتاه: بله یا خیر و پس از آن توضیحی درباره چرایش البته اگر توضیحی داشته باشید.
نمیدانم، میدانید یا نه؟
به خاطر کمکاری شما برای مهیا کردن وسایل حفاظت فردی در روزهای ابتدایی همهگیری برای کادر درمان که وظیفهتان بود و باید برایش زودتر آمادگی داشتید و عدم ارسال هشدارهای علمی لازم در تمامی مراکز درمانی به تمام کادر درمان بر احتمال حضور ویروس و الزام همه در مراکز درمانی به انجام محافظت فردی حین ویزیت، که باز هم وظیفهتان بود و انجام ندادید، پزشکان و پرستاران و پرسنل درمان یکبهیک بیمار شدند و مرگ را در آغوش کشیدند.
از فشارهایی که چند روز اول اسفند در نقاط مختلف کشور شنیده میشد بر همکاران جوان توسط مدیران نادان شما وارد میشود که بیماسک، بیماران را ویزیت کنند تا وحشت عمومی ایجاد نشود سخنی نمیگوییم که به راستی مایه شرمساری است.
تعداد نامههایتان روز به روز بیشتر میشود. به نظر میرسد این نامهها هم ادامه همان شیوه مدیریت شماست که برای نبود بالش بر بالین بیمار روبروی دوربین فریاد میزند و پزشک و پرستارش را دست خالی به مقابله ویروسی کشنده میفرستد.
به راستی این چگونه مدیریتی است که نبود بالش زیر سر بیماری را موجب بردن آبروی مملکت میداند اما نبود ماسک و گان در شیوع کرونا در مراکز درمانی، فریادش را به آسمان نمیبرد و در میان مرگ پزشکان و پرستاران، نگرانیاش، یک سوال مطرح شده در برنامهای تلویزیونی است؟
انتهای پیام/*