تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ در مثنوی معنوی داستانی به نظم آورده شده که فرد جاهل (جوانمرد) نمایی به کسیکه کارش خالکوبی بوده مراجعه و از وی می‌خواهد که شیری غُرّان و پُر هیبت بر بدنش خالکوبی کند که بسیار جَذبه داشته و همه را به حیرت و تحسین بیندازد.
مرد خالکوب، شروع کرده و اوّلین سوزن را که می‌زند فرد پُر مدّعا فریاد می‌زند که دردم گرفت و این کجای شیر است؟ مرد خالکوب می‌گوید که "یال" شیر است و فرد می‌گوید از جای دیگری شروع کن "یال" نمی‌خواهد.
مرد خالکوب بار دیگر سوزنی به وی می‌زند و اینبار هم فرد جاهل فریاد بر می‌آورد که کجای شیر است و در جواب می‌شنود که "دم" شیر است، و فرد پُر مدّعا می‌گوید "دم" نمی‌خواهد و از جای دیگری شروع کن ، بار دیگر خالکوب سوزنی بر بدن جاهل زده و فرد جاهل فریاد بر می‌آورد که کجای شیر است و پاسخ می‌شنود که شکم شیر است و می‌گوید که شکم نمی‌خواهد از جای دیگری شروع کن! مرد خالکوب عصبانی شده و فریاد می‌زند که: شیر بی "یال" و "دم" و "اشکم" که دید؟ این چنین شیری خدا هم نآفرید.
این داستان زیبا روایت افرادی است که بسیار پُرمدّعا و با «سر و صدای» زیاد ادّعای انجام کاری را دارند که توان انجام آنرا ندارند و خارج از توانشان مبالغه می‌کنند و در مسیر انجام کار مفتضح و بی‌آبرو می‌شود.
این داستان در این دوره انسان را یاد "طرح سلامت" دولت "تدبیر و امید" می‌اندازد در ابتدا بدون مطالعه و بدون برآورد منابع مالی مشخّص و قطعی برای طرح با سر و صدای زیاد مدّعی شدند که هزینه‌ی از صفر تا 95 درصدِ درمان در بیمارستانهای دولتی را ، دولت عهده‌دار و مبالغ بیشتری پول بابت اجرای بهینه طرح به پزشک و پرستار پرداخت می‌کند و شیر ژیان و بزرگی از طرح سلامت متصوّر و به همگان معرّفی نمودند.
با شروع طرح به هر بیماری در بیمارستانهای دولتی نظیر بیمارستان شهیدمحمدّی بندر عباس در بدو ورود یک کیف بهداشتی داده می‌شد شامل: مسواک ، خمیر دندان ، حوله ، قاشق و چنگال فلزّی ، دمپائی و چند قلم دیگر و به شدّت به دنبال آن بودند! که تمام بیماران این بسته ها را دریافت کنند، تهیّه و توزیع این کیف ، بسته طوری جلوه میداد که از اصل درمان هم برای مدیران مهم‌تر بود.
صدها هزار بلکه بیشتر از این کیف‌های بهداشتی در قالب طرح سلامت از طرف مدیران بهداشت و درمان در سراسر کشور تهیّه و توزیع گردید.
دم طرح سلامت
از قبل این بسته‌ها گروهی واسطه‌کار و "بسته‌ساز" که متولّیِ تهیّه و آماده‌سازیِ آنها از بودجه‌ی عمومی و بیت‌المال بودند در مدّت کوتاهی میلیاردها تومان پول به جیب‌هایشان سرازیر شد و بعد حضرات مجبور به حذف (دم طرح سلامت) کیف بهداشتی مذکور شدند.
یال طرح سلامت
در ابتدای طرح به پزشکان گفته شد که در قالب طرح سلامت چند برابر حدّ معمول به آنها کارانه پرداخت خواهد شد! و حتّی توصیه نمودند که پزشکان دارای مطب و فعّال در بخش خصوصی مطب‌هایشان را ببندند و به طرح بپیوندند.
چندماه پس از شروع طرح به دلیل نبود منابع مالی مشخّص طرح پلکانی کردن درآمد پزشکان و به دنبال آن تعیین سطح درآمدی مشخّص و ثابت برای هر رشته تعیین گردید و در نهایت به همه‌ی پزشکان مستقیم و غیرمستقیم گفته شد که بروند و مطب زده و به کار خصوصی بپردازند چون «پولی» برای پرداخت، وجود ندارد و کارانه‌های نجومی حذف گردید ، در چندماه اوّل شروع طرح از بیت‌المال عمومی کارانه‌های بالای چند 10 میلیون تومان به گروهی از پزشکان پرداخت شد که وجاهت قانونی و اخلاقی نداشت و در نهایت با کمبود بودجه و منابع مالی کارانه ی پزشکان و پرستاران (یال طرح سلامت) به حد قبلیِ خود بر گشت.
شکم طرح سلامت
پس از مدّتی تهیّه‌ی اقلامی نظیر پوشک برای بیماران بد حال بستری در بخشهای مراقبت ویژه و شامپوی بدن و بسیاری از آزمایشات و داروها از طرح سلامت خارج و بیماران و خانواده‌هایشان باید برای این اقلام و خدمات (شکم طرح سلامت) پول بپردازند.
و اکنون از طرح سلامت فقط مانده کار زیاد برای پرستاران ، پزشکان و هزینه‌ی زیاد برای بیماران! در حال حاضر مثلاً در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس با تهیه‌ی پوشک بسته‌ای بیست و سه هزار تومان برای بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه هزینه پوشک بیماران در ماه معادل 690 هزار تومان می‌شود یعنی کل یارانه دریافتی خانواده ی 4 نفره در طی چهار ماه خرج پوشک بیمار بدحال در یک ماه می‌شود.
بسیاری از آزمایشات در بیمارستانهای دولتی نظیر بیمارستان شهید محمدّی انجام نمی‌شود بیماران بعد ترخیص از بیمارستان برای فیزیوتراپی، تهیه دارو و ادامه درمان مناسب باید از اقلام اوّلیه زندگی و معیشت خود بزنند تا خرج سلامت و درمان خود کنند. در واقع در قالب این طرح در ابتدا پولهای کلانی توسط افراد خاص (گروهی از پزشکان با کارانه نجومی و مسئولین خرید بیمارستانها و مدیران مربوطه برای تهیه و توزیع کیف‌های بهداشتی و مواد مصرفی بیمارستانی) به جیب زده شد و مانند سایر کارهای بدون مطالعه یک "پروژه خوب" به طرحی "عقیم" و "نآکار آمد" مبدل گردید.
لازم است نهادهای امنیّتی و قضایی به منظور حفاظت از بیت‌المال در قالب این طرح تحقیق و تفحّص به عمل بیاورند با عرض ادب و احترام به مولانای بزرگ باید گفت: شیر بی "یال" و "دم" و "اشکم" که دید؟ این چنین شیری دولت "تدبیر و امید" آفرید، شیری به نام طرح سلامت ...
انتهای پیام/*