تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ بسیار خوبه که مدیر یا رئیس یک مجموعه مراقب کارمندان و پرسنلش باشد و دست لطف و مهربانی بر سرشان بکشد و از زحمات آنان قدردانی کند، ولی بسیار زیباترست که اگر این مهربانی ، قدرشناسی و شفقت‌ها گزینشی نباشد و همگانی ارائه گردد بالخصوص گروه‌های مظلوم و زحمتکش کارگری را هم در بر بگیرد.
یادمان نرود امام خمینی (ره) بر دست، بازوی کارگران و زحمتکشان بوسه می‌زد و خود را خادم این اقشار می‌نامیدند
ریاست و معاونان بیمارستان شهید محمدّی در روز روابط عمومی با تهیّه‌ی گل ، هدیه ، شیرینی در دفتر محل کار مسئول روابط عمومی بیمارستان که «چسبیده به دفتر رئیس بیمارستان» است و یا قسمتی از آن می‌باشد حاضر و با وی عکس یادگاری گرفته و از زحمات ایشان قدردانی کردند.
اگرچه این حرکت به نوبه‌ی خود ارزشمند و قابل تقدیر است ولی بد نیست که مسئولین محترم به چند سؤال پاسخ دهند:
آیا تا بحال اتفاق افتاده که مدیران بیمارستان در پیروی از سیره‌ی حضرت امام (ره) با کارگران و کارکنان خدماتی بیمارستان هم به مناسبت روز کارگر در محوطه‌ی این «مرکز درمانی» عکس یادگاری بگیرند و به آنها گل ، هدیه و شیرینی بدهند یا صورت سوخته و دستان پینه بسته‌ی این بزرگواران را از نزدیک دیده‌اند و از آنها فاصله می‌گیرند.
آیا برای مدیران این مرکز پیش آمده با تهیّه دسته‌ی گل ، هدیه ، شیرینی به بهیار یا کمک بهیاری که سخت‌ترین کارها را در بیمارستان انجام می‌دهند مراجعه و از آنها تشکّر کنند؟ یا اینکه نوع لباس و نداشتن بوی عطر و ادکلن مانع این قدردانی می‌باشد؟
آیا مدیران محترم شده است بعد از نیمه شب در ساعات 2 ، سه بامداد با گل و شیرینی پشت در اتاق عمل پزشک جراحی را که پس از چند ساعت جراحی جان هموطنی را نجات داده‌اند، غافلگیر کرده و از زحمات وی تشکر کنند و صدها نمونه‌ی دیگر ... چرا اینگونه ترجیح داده‌اند فقط تهیّه‌ی گل ، شیرینی ، تشکّر و قدردانی را برای خواص و نوردیده‌ها تدارک ببینند! آیا کار مسئول روابط عمومی بیمارستان در اتاق (لاکچری) چسبیده به دفتر رئیس بیمارستان سخت‌تر است یا کارگری که از ساعت چهار بامداد حیاط بیمارستان را آب و جارو می‌کند؟ استرس پزشکی که نیمه شب‌ها چندین ساعت جراحی می‌کند بیشتر است یا مسئول روابط عمومی که سنگین‌ترین وظیفه‌اش عکس گرفتن از جلسات و تلفن زدن به این و آن است؟
مسئول روابط عمومی بیمارستان شهید محمدی پرستاری است که نابجا به جای مشغول شدن به کار شریف پرستاری به عنوان منشی دفتر یا روابط عمومی بیمارستان برگزیده شده و در جلسات و مهمانی‌های بیمارستان به عکاسی و پذیرایی مشغول است واقعاً چرا؟
بهتر نیست که مدیر بیمارستان مراقب رفتارهایش باشد و دست محبتّ خود را بر سر همه بگذارد و غیر از اطرافیان، شیک‌پوشان و خواص. مسئولین بهداشت‌و‌درمان خیلی‌ها را نمی‌بینند من بعد، ببینند و بدانند هر لحظه در معرض قضاوت افکارعمومی قرار دارند و این میز ، جایگاه و صندلی‌ها ماندگار نیست.
انتهای پیام/*