به گزارش تابناک هرمزگان، یکی از صنایع دستی تزئینی ـ کاربردی ایران سیس‌بافی نام دارد که از قدیمی‌ترین صنایع دستی بومی مردم استان هرمزگان محسوب می‌گردد و تاروپود آن از درخت خرما به دست می‌آید.
گیس درخت خرما به الیافی که در کنار درخت خرما میروید گفته می شود و در سیس بافی این الیاف را به صورت تار و پود در هم می آمیزند تا محصولات مورد نظرشان به دست آید.
پادری، سبد، حصیر و طناب ضخیمی که در اصطلاح محلی به سازو معروف از جمله محصولات این هنر هستند و صنایع دستی زیادی از مواد زائد درخت خرما به دست می آید که در حال حاضر این هنرها در استان هرمزگان در حال منسوخ شدن است.
«سیس بافی» یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی بومی مردم جنوب کشور محسوب میشود که این صنایع دستی پادری بافی یا سیس بافی در استان هرمزگان به دلیل وجود نخلستان‌های گسترده رایج است.
این پادری‌ها از الیاف یا همان لیف خرما که در زبان محلی به آن «سیس» می‌گویند، بافته میشود و هنرمندان هرمزگان حتی از به ظاهر بی‌استفاده‌ترین بخش درخت پر برکت خرما نیز استفاده می‌کنندو صنایع دستی زیبایی خلق می کنند.
به تازگی با رنگ کردن این الیاف، پادری‌ها که متأسفانه امروز هنر بافت آنها در حال منسوخ شدن است، به اشکال و رنگ‌های مختلف و متنوع روانه بازار میشود که به دلیل پیشرفت تکنولوژی مردم از این نوع صنایع دستی ها کمتر در منازل خود استفاده می‌کنند و تولید آن به شدت کاسته شده است.
جبر محیط از دیرباز مردم هرمزگان را مجبور به استفاده از همه امکانات موجود در اطراف خود کرده که استفاده از شاخ و برگ درخت خرما برای تهیه برخی از ملزومات زندگی یکی از این استفاده هاست و در گذشته این نوع صنایع دستی ها برای جهیزیه دختران ضروری بوده است.
سیس بافی هنری است که بخشی از اوقات فراغت مردم هرمزگان را پر میکند و با این که از تولید آن به شدت کاسته شده است، هنوز هم در میان برخی مردمان هرمزگان رواج دارد و برای خلق آن از برگ درخت خرما استفاده میشود.
برگ درخت خرما به دو نوع مغ و پیسک تقسیم میشود که پیسک همان برگ های اطراف درخت خرماست که عمر بیشتری دارند و مغ برگ های میانی درخت است که تازه روییده‌اند و از ظرافت بیشتری برخوردارند.
سیس رشته الیافی است که در اطراف تنه درخت میروید و رها می ماند و به عبارتی گیس درخت خرما است و طناب ضخیمی که در اصطلاح محلی به سازو معروف است از به هم تنیدن این رشته ها به دست می آید و برای بافت پادری نیز از این الیاف استفاده میشود.
ساخت اشیای کاربردی با استفاده از سیس خرما میان مردم ساکن در جوار نخلستانها رایج است و برخی از این تولیدات شامل تک«نوعی زیرانداز حصیری»، نولک «نوعی سبد دسته دار برای حمل علوفه و ماهی»، کتل «نوعی زنبیل»، سوند « نوعی حصیر برای ایجاد حصار و محدود کردن فضا »، قفس «برای نگهداری مرغ»، انواع طناب و کلاهک و پروند می شود.
ارتفاع درخت خرما زیاد است، در بعضی مواقع ارتفاع آن به بیش از 20 متر نیز می‌رسد و برداشت محصول از درختان با ارتفاع زیاد کار سختی است و بالا رفتن از یک تیر 20 متری به صورت عمودی نیروی زیادی را طلب میکند این کار به وسیله ابزاری است که در لحجه محلی هرمزگان به آن «پروند» می‌گویند انجام میشود.
«پروند» نوعی طناب چند لایه و محکمی است که مردم محلی آن را از لیف خرما که در لحجه محلی به آن «سیس» می‌گویند می‌بافند.
انتهای پیام/*