کد خبر: ۶۴۹۷۵۳
تاریخ انتشار: ۱۰ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۲ 01 September 2018

تابناک هرمزگان- بابک فردوسی هفتم نوامبر سال 1979 در فیلادلفیای آمریکا به دنیا آمد. پدر او اهل ایران و مادرش بزرگ‌شده آمریکا ست. خانواده بابک کمی پس از تولد او به منطقه خلیج سانفرانسیسکو رفتند و او تا 11 سالگی در آن‌جا اقامت داشت. آن‌ها در سال 1991 به توکیو نقل مکان کردند و بابک در ژاپن از مدرسه‌ای آمریکایی فارغ‌التحصیل شد.

 

به گزارش تابناک هرمزگان، بابک فردوسی در سال 1997 در دانشگاه واشنگتن ثبت نام کرد و در رشته هوا و فضا از این دانشگاه مدرک لیسانس گرفت. زمانی که دانشجوی دانشگاه واشنگتن بود تحت نظر هانس جرج دهملت، برنده جایزه نوبل، به عنوان یکی از اعضای تیم تحقیقاتی در بخش فیزیک فعالیت می‌کرد. او همچنین موفق شد فوق لیسانس خود را در رشته هوا و فضا از دانشگاه MIT دریافت کند.

بابک فردوسی زمانی که در سال 2001 وارد دانشگاه MIT شد، به برنامه هوا و فضای Lean Aerospace Initiative پیوست. او به مدت سه سال با این گروه همکاری داشت. پس از آن در سال 2003 به Jet propulsion Laboratory (آزمایشگاه پیشرانه جت) ناسا پیوست و در پروژه مریخ‌نورد «کنجکاوی» شرکت کرد.

بابک فردوسی، مهندس پرواز ایرانی-آمریکایی ناسا، از مهندسان فرودآورنده کاوشگر ناسا به نام «کنجکاوی» بود. او یکی از چندین مهندسی بود که در این فرود موفقیت‌آمیز روی سطح سیاره مریخ نقش بزرگی را ایفا کردند. پروژه مریخ‌نورد «کنجکاوی» دو میلیارد و پانصد میلیون دلار هزینه داشت.

دلیل شهرت بابک فقط این نیست که مهندس ناسا ست؛ موهای او نیز توجه همه را در سراسر دنیا به خود جلب کرده است. او برای هر ماموریتی که پیش رو دارد، مدل موهایش را تغییر می‌دهد. باراک اوباما، رئیس ‌جمهور سابق آمریکا، با اشاره به مدل موی بابک گفته بود: «به نظر می‌رسد ناسا راه درازی را از پیراهن‌های سفید و عینک‌هایی با قاب بسیار تیره طی کرده است.»

بابک فردوسی درباره مشوق‌های خود می‌گوید: «والدین من همیشه مایه دلگرمی من در این راه بوده‌اند، اما در طول زندگی افراد خوبی در راه زندگی من قرار گرفته‌اند که من را در این راه تشویق کرده‌اند؛ مانند معلم ریاضی دوران ابتدایی من آقای باوم (Baum) یا معلم شیمی دبیرستان من آقای چمبرز (Chambers).»

بابک در نشستی چگونگی فرود مریخ‌نورد «کنجکاوی» و مشکلات پیش از آن را این‌گونه توضیح می‌دهد: «ما از کاوش‌های قبلی می‌دانستیم که در کره مریخ آب وجود دارد؛ اما در این کاوش به دنبال چیز بیش‌تری بودیم. ... می‌بایست ابزارهای سنگین‌وزن حمل می‌کردیم. ما باید آزمایشگاه‌های خاصی را حمل و جابجا می‌کردیم که در روی زمین چندین اتاق برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شد و آن را در ماشین کوچکی جای می‌دادیم. کاری که کردیم این بود که حجم و وزن همه چیز را کم کردیم؛ به قدری که در آخر به اندازه خود من وزن داشت و بعد آن را درون مریخ‌نورد قرار دادیم که به اندازه یک ماشین وزن داشت. ولی باز هم بسیار سنگین بود. ... پس به ابزار خود نگاه کردیم تا ببینیم چه چیزهایی را مجبوریم روی سطح مریخ فرود آوریم. یکی از گزینه‌ها کیسه‌های هوا بود که قبلا هم به کار برده بودیم. ... ولی مشکل این است که کیسه‌های هوایی که می‌بینید مریخ‌نورد کوچک‌تر را - که 400 پوند (کم‌تر از 200 کیلو) وزن داشت - فرود آوردند، به اندازه کل این اتاق بودند.»

بابک در ادامه می‌گوید که مشکل دیگرشان سنگینی موشک‌ها بود و توضیح می‌دهد چگونه بر آن غلبه کردند: «مشکل این‌جا ست که آن‌ها باید بسیار قدرت‌مند باشند تا بتوانند به‌خوبی روی مریخ فرود آیند و وقتی که بسیار قدرت‌مند باشند، حفره‌هایی در سطح مریخ ایجاد می‌کنند و داخل آن‌ها باز می‌ایستند و قادر به خارج‌شدن از آن‌ها نیستند. پس این بهترین طراحی و گزینه نیست؛ ولی اگر بتوانیم موشک‌ها را به سمت بالاتری بیاوریم چه؟ این راهی است که ما به آن رسیده‌ایم؛ در واقع یک کوله‌پشتی با موتور موشکی است که به آن می‌گوییم جرثقیل. کاری که می‌کرد این بود که روی مریخ‌نورد ما می‌نشست و هنگام فرودآمدن، موشک در جای خود شناور می‌شد و ما به‌آرامی مریخ‌نورد را به سطح نزدیک می‌کردیم. بدین ترتیب وقتی مریخ‌نورد با سطح برخورد کرد، چرخ‌ها آماده به کار بودند و ما آماده بودیم از همان روز اول شروع به مریخ‌نوردی کنیم.»

بابک فردوسی در مورد ناسا می‌گوید: «مسئله بزرگ درباره ناسا این است که در آن برای هر شغلی کار وجود دارد؛ از مهندسی تا ارتباطات و قانون. همه آن‌ها ضروری هستند. ... بنابراین کار مورد علاقه خود را که دوست دارید، انتخاب کنید. شما می‌دانید که می‌توانید بخشی از کاوش جهان باشید.»

فردوسی در رژه سوگند باراک اوباما به نمایندگی از ناسا حضور داشت. او در بيانيه‌ای اعلام کرد: «آنچه ما در ناسا انجام می‌دهيم و تمامی اين اکتشاف‌ها، تنها به قصد آموختن درباره سياره‌های ديگر نيست؛ هدف ما رسيدن به درک بهتری از سياره خودمان است. ناسا اين شانس را در اختيار ما گذاشته است که به بيرون از دنيای پيرامون خود سفر کنيم.»

بابک همچنین در مصاحبه‌ای خطاب به علاقه‌مندان این حوزه گفته بود: «توصیه‌ام این است که کار مورد علاقه‌ات را پیدا کنی و به آن بچسبی.‌ هر چیزی مورد نیاز است؛ حتی توی ناسا که فکر می‌کنی فقط مهندس هوا و فضا لازم است. تمام رشته‌های علوم کامپیوتری و مهندسی این‌جا هست. ریاضیات فوق دقیق برای ناوبری و همچنین آدم‌های امور مالی هم داریم؛ چون مهندس‌ها خیلی حساب و کتاب مالی سرشان نمی‌شود. ما فقط پول خرج می‌کنیم و هر چیزی که باحال باشد را می‌سازیم. پس، از این کمک‌ها لازم داریم. هنرمندهایی داریم که ساکن این‌جا هستند، کارشان این است که نشان دهند علم چطور کار می‌کند. فکر می‌کنم اگر چیزی را که علاقه داری، انتخاب کنی باز هم می‌توانی در ناسا کار کنی و در این ماجرای هیجان‌انگیز شرکت داشته باشی و هم‌زمان مشغول چیزی باشی که خودت از آن لذت می‌بری.»

بابک فردوسی رابطه‌ای عاشقانه با ریلا واندربیلت، بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی، دارد. ریلا متولد 20 آگوست 1977 در کلورادو ست. آن‌ها رابطه خود را در سال 2016 آغاز کردند.
انتهای پیام/*

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار