سئوال از اعضای کابینه و شخص رئیس جمهور از اختیارات نمایندگان مجلس شورای اسلامی است، پرسشگری که با هدف احقاق حقوق مردم از سوی نمایندگان که وکلای مردم محسوب می شوند در چهارچوب قانون تعریف و حدود و راهکار آن مشخص است، قصد ما بازخوانی قانون نیست، بلکه می خواهیم به این موضوع بپردازیم که موضوع سئوال از رئیس جمهور چرا از سوی منتقدین دولت کلید خورده است؟
نتیجه طرح سئوال از رئیس جمهور برخلاف از وزراء در قانون مشخص نیست، اگر وزیر نتواند نمایندگان را قانع کند تا پای استیضاح و حتی برکناری خواهد رفت ولی سئوال نمایندگان از رئیس جمهور حتی در صورت قانع نشدن ایشان نتیجه قانونی خاصی به دنبال نخواهد داشت و اگر رئیس دولتی قصد رعایت ادب را نکند می تواند مانند محمود احمدی نژاد بعد از پاسخ به سئوال نماینده، صحن را ترک کند.
با توجه به این نکات سئوال اینجاست که چرا منتقدیدن دولت به هر بهانه ای تلاش دارند اعضای هیات دولت را به صحن مجلس بکشانند و در تازه ترین تلاش خود به بهانه عدم قانع شدن از پاسخ های وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی در مورد سرنوشت موسسه کاسپین قصد طرح سئوال از حسن روحانی دارند؟
در توضیح کوتاه بد نیست بدانیم موسسه کاسپین و مشکلات پیش آمده برای آن مربوط دروران دولت نهم و دهم است و دلواپسان امروز در مجلس و خارج از آن چون محمود بهمنی رئیس کل وقت بانک مرکزی و محمود احمدی نژاد را خودی می دانستند، چشم بر عملکرد ایشان که امروز گریبان مردم را گرفته بسته بودند و امروز یقه چاک می دهند که چرا حق مردم پامال شده است.در جریان این فرافکنی با توجه به حساسیت جامعه نسبت به وضعیت مال باختگان تلاش دارند پای حسن روحانی را نیز به هر شکل به این ماجرا بکشند تا بعد با پشتیبانی جنگ روانی و رسانه ای، شخص روحانی را مقصر وضعیت پیش آمده و نالایق جلوه دهند.
هدف دومی که از این فراخوان دنبال می کنند تحقیر شخص روحانی در رویارویی با کسانی است که خارج از حدود اخلاق و به هر قیمت تلاش در تخریب وی و دولتش را دارند و صد البته در این رویارویی به دنبال کسب وجه نیز هستند.اما با قاطعیت و مستند به وضعیت مجلس دهم می توان گفت بر خلاف مجلسین قبل شرایط حاکم بر قوه مقننه امروز به گونه ای نیست که دلواپسان و اصولگرایان تندرو بتوانند در میدان آن به یکه تازی پرداخته تک سوار اسب مراد خویش باشند.
به سند جلب نظر و آرای بالای کسب شده توسط سه وزیر حسن روحانی در هفته های اخیر از صحن علنی می توان گفت طراحان سئوال از رئیس جمهور حتی فرصت طرح آنرا پیدا نخواهند کرد.اما سئوال اینجاست این گروه تا چه زمانی به سنگ اندازی ادامه خواهند داد؟ آیا وقت آن نرسیده است که همانطور که روحانی تاکید کرد رئیس جمهور همه مردم ایران است ایشان نیز با در پیش گرفتن مسیر تعقل به جای تقابل خود را نماینده همه مردم ایران دانسته به جای هیزم ریختن در آتش بحران ها به دنبال حل معضلات باشند؟ تخریب حسن روحانی در جریان انتخابات شاید در غالب رقابت های انتخاباتی دیروز توجیه داشت ولی امروز که وی به عنوان رئیس جمهور منتخب سکاندار قوه مجریه است بهتر نیست با داشتن دغدغه منافع ملی ضمن دوری از تنش آفرینی و چانه زنی برای سهم خواهی های جناحی در مسیر خداپسندانه ای گام بردارند که همه مردم از آن منتفع شوند؟